Herinneringe sonder grens

(Scrapy se Toeka-Tokkel uitdaging oor Herinneringe )  

Ek voel hoe ‘n warm traan oor my wang biggel. Snaaks – ek ken myself nie so emosioneel nie? Inteendeel, ‘n vriendin het net laas week my ‘n “eiland” genoem. Miskien omdat ek so baie met ánder se gevoelens en trauma moet werk …

Hierdie herinnering sal egter klou. Dis kraakvars in my hart ingepriem en proe soos heuning.  Want om ‘n koer..rende Oumie te wees, is ontwrigtend, of eerder: ‘n wasige droomwêreld.

Vat nou maar hierdie foto van Riekinkie. Sien jy dit ook? Oumie sweer dit is ‘n eerste glimlag vanaf Riekinkie – spesiaal aan Oumie. Nee, sê iemand anders, dis nog nie moontlik vir ‘n baba skaars 4 weke oud  nie.  Dalk eerder ‘n maagkramp. Gedorie – kry die dinge-tjie dan ‘n kramp as hy sy Oumie sien?

Maar die volgende oggend is daar nuus! Riekinkie het vir mamma geglimlag en begin gie-gie-gie, toe sy hom vroeg by haar in die bed getel het. Ek sal ook glimlag as my ma my in haar snoesige bed troetel. Pappa moet maar opskuif of af…skuif. As die kot te klein is vir hom, moet hy maar ‘n matras op die vloer gooi.

Sien – Ouma’s is net voordelig. Hulle leer babas hoe om hulle glimlag- of krampspiere te ontsluit en watter slaapplek die bestes vir pappas is.

Wat ‘n wonderwêreld leef ons in. ‘n Plek vol herinneringe en lof!

Dankie Riekinkie.

Oumie is lief vir jou.