Nostalgie skop flou

Agnee! As ek nog eenkeer in my blog moet vaskyk teen verroeste fotos – skree ek! Daar is niks vars. Miskien is dit tyd vir kamera afstof en fotokaart skoonvee, voor Desember vakansie aanbreek:

“Wow – geel-oog, waar was ek die dag toe jý geskape is?”

Foto’s, foto’s, foto’s! Alle floppies moet delete word.

“Sê wie?” Nostalgie leer dat jy nie maklik fotos wegsmyt binne die eerste maand na ‘n vakansie nie. Gedurende ‘n eerste sifting kry ek darm so 20% delete.

“Oehoe – wat van ‘n soen op ‘n nuuskierige sopperige snoet?” Moet  hierdie foto asblik toe? Ok – daar is in elk geval horde buffel-fotos. Vir nou kan ‘n paar van hulle nog vaskleef op die kaart. Manlief skud kop.

Hierdie sebras se swart strepe omhels  ‘n sahara-geel agtergrond. Iets in die samesmelting wink na my.

“Ek soek ook sulke oorbelle! Hierdie kiekies moet bly …”

 

 

 

 

 

 

 

Nostalgie word vasgevang op die skerm met ‘n vakansie brandend in die hart, net om 10 maande later te besef dat die fotokaart stof opgaar en vergete rus tussen paperclips en penne op jou werkstafel …

Skielik klop herinnering flou, soveel so dat jy maklik van ‘n verdere 50% ontslae raak.

“Kyk!” stamp ek liggies aan manlief die aand terwyl sluimer kou, “onthou jy hierdie ou het nie aan wortels gevreet, wel ‘n rooibokkie uitmekaar geskeur … ?”

 Mmm – dis soos om wreedheid in prag vas te vang.

En die roofvoël verdien ‘n raam in poeierblou:

“Wag, hier kom ‘n wenfoto! Die olifant spuit ‘n boog …”  Nee dit is nie, die kolos stoot boude na die kamera. Floppie!  Tydmors?

Sug – so word 1500 fotos afgegradueer na skaars 50?  Om wat mee te maak?

Jippie, daar is vreugde in die lug: dis Oktobermaand. Ek ruik renostermis, want ons Krugervakansie kruip alweer nader. Tenminste het roesfotos nostalgie aangevuur.

Nou praat jy! Moenie vergeet, die kaarte moet skoon en batterye gelaai.

Manlief sug – ek glimlag. Hierdie keer neem ek nét wen-fotos!

Waar stoor jy jou fotos?